حسذت زندگي ديگران را خوردن

يک ضرب المثل معروف مي‌گويد: «پاي خود را به اندازه گليم خودت دراز کن» گويا برخي افراد حد و حدودشان را فراموش مي‌کنند و دست به مقايسه‌هاي بي‌اماني مي‌زنند که گاه امان زندگي را مي‌برد و فرصت نفس کشيدن را به آن نمي‌دهد. همين خشم‌هاي انباشته شده از تصورات ناعادلانه از خويش و حسرت خوردن نسبت به آنچه ديگران دارند در روابط اجتماعي بويژه روابط بين زوجين مانند بمب منفجر شده و آنجاست که هر نتيجه‌اي محتمل است و بايد منتظر فاجعه‌اي بود.

حسرت‌ورزان با پوشيدن جامه خيالي ديگران همچون ضربه‌هاي پتک لحظه به لحظه شخصيت خويش را نشانه مي‌گيرند و با حسرت به گذشته و آينده واکنش‌هاي بيش از حد و ناسنجيده‌اي را از خود نشان مي‌دهند. اين نوع عملکردهاي فکري و پراکندگي افکار در نتيجه حسرت ورزي همچون چرخه‌اي معيوب تکرار شده که نه تنها انواع بيماري‌هاي روحي و رواني را به دنبال دارد بلکه يکي از پليدترين افکاري است که زندگي را به نابودي مي‌کشاند. براي اجتناب از حسرت ورزيدن و مقايسه کمبودهاي اغراق‌آميز خود با ديگران با دکتر عسگري روانشناس باليني به گفت‌و‌گو نشستيم تا ابعاد مختلف اين پديده را بررسي کرده و عواقب منفي حسرت را در زندگي بدانيم.

منبع:

https://www.beytoote.com/psychology/khanevde-m/envy3-eat-live.html